به نقل از «ایلنا»

با نمایش مهمانخانه ماه نو و سراسر شب در اینترنت موافقت شد/ اکران اینترنتی‌خروج به نفع سینماست

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۴۳۱۲۸

جواد نوروزبیگی (تهیه‌کننده سینما) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، در واکنش به آغاز اکران اینترنتی فیلم‌ها با فیلم خروج گفت: اکران در بسترهای اینترنتی نمایش فیلم، یک روال مرسوم در بسیاری از کشورهای پیشرفته است. این روش  پیش از این در کشور ما به دلیل فراهم نبودن زیرساخت‌ها و امکان انتشار فیلم در فضاهای غیرمجاز، چندان موردتوجه نبود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خوشبختانه چندسالی است که با تضمین امنیت فیلم‌ها، این شیوه برای نمایش فیلم‌هایی که بعد از اکران وارد شبکه نمایش خانگی می‌شوند، اعمال شده و مخاطبان خاص خود را دارد.

وی اظهار کرد: تصمیمی که از سوی سازندگان فیلم خروج گرفته شد را یک شروع خوب می‌دانم. جریانی که با این اقدام ایجاد می‌شود به نفع سینما است؛ به شرط‌ اینکه ادامه‌دار باشد و فقط به شرایط بحران کرونا محدود نشود. ازسوی دیگر، اگر چند فیلم به‌صورت همزمان در این سامانه‌ها اکران شوند، طبیعی است که هم قدرت انتخاب مخاطبان بالا می‌رود و هم زمینه برای یک رقابت سالم فراهم می‌شود.

نوروزبیگی افزود: به هر حال کسانی هستند که به خاطر دوری راه به سالن‌های سینما دسترسی ندارند، برایشان رفت‌وآمد مقرون به صرفه نیست و یا اینکه به هر دلیلی امکان خروج از منزل را ندارند. این دسته از مخاطبان با رایج شدن این شیوه می‌توانند به راحتی در خانه فیلم ببینند. ضمن اینکه با رفع شیوع ویروس کرونا می‌توانیم شاهد اکران همزمان فیلم در روی پرده و به صورت آنلاین باشیم تا هرکسی شیوه دلخواه خود برای تماشای فیلم را انتخاب کند.

نوروزبیگی عنوان کرد: فعلاً اکران آنلاین با یک فیلم شروع شده است تا مشکلات احتمالی برطرف شود و بعد بتوانند با تعداد بیشتری ادامه دهند. امیدوارم این مسیر درست پیش برود؛ چون اقدام درستی است و برای اهالی سینما نتیجه‌بخش خواهد بود.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا فیلمسازان، سرمایه‌گذاران و تهیه‌کنندگان به راحتی این تغییر شیوه اکران را خواهند پذیرفت یا در برابر آن مقاومت می‌کنند، گفت: این یک روند اجتناب‌ناپذیر است و آن را می‌پذیرند. در دوره‌های مختلف و در همه تغییرات فنی سینما، همواره این گونه نگرانی‌ها وجود داشته است.

وی ادامه داد : زمانی برای تبدیل فیلمبرداری از شیوه نگاتیو به دیجیتال نگرانی‌های زیادی بود اما از یک دهه پیش که در کشورمان شاهد این تحول بودیم، به تدریج این نگرانی هم برطرف شد و امروز عملاً در هیچ کجای دنیا به صورت گسترده شاهد استفاده از نگاتیو نیستیم. اکران آنلاین هم چون پیش از این خیلی رایج نبوده شاید نگرانی‌هایی در پی داشته باشد اما وقتی پیامدهای مثبت آن روشن شود، حتماً همه اهالی سینما به این سمت خواهند آمد.

وی با اشاره به اینکه أماده اکران فیلم‌هایش به صورت اینترنتی است، گفت: من قبل از عید و در همان روزهای اول تعطیلی سینماها پیگیر این قضیه بودم و اعلام آمادگی کردم. اکران آنلاین دو فیلم «مهمانخانه ماه نو» و «سراسر شب» که تهیه‌کنندگی آن به عهده من است، قطعی است. برای دو فیلم دیگری که من تهیه‌کننده آنها هستم، یعنی «خون شد» به کارگردانی آقای مسعود کیمیایی و «عنکبوت» ساخته ابراهیم ایرج‌زاد هم درحال رایزنی با سرمایه‌گذاران فیلم هستم. ما نباید این شیوه راکه عملاً بخشی از روند اکران فیلم است، از دست بدهیم.

این تهیه‌کننده سینما اظهار کرد: طبیعی است که شاید در یک سال اول مشکلاتی رخ دهد، اما این آزمون و خطاها ارزشش را دارد. یادمان باشد وقتی سامانه‌های پخش وی او دی تازه شکل گرفته بودند، کمتر کسی آنها را جدی می گرفت اما اکنون می‌بینم که همین سامانه‌های پخش فیلم، کاملا فیلم‌های «دی.وی.دی» را به حاشیه برده‌اند.

 فیلم سینمایی خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا از 24 فروردین از طریق سامانه‌های وی او دی فیلمیو و نماوا به نمایش درمی‌آید.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: ایلنا جواد نوروزبیگی عنکبوت خون شد سامانه ها فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۴۳۱۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قصه شهرت و پایانش رنگ کهنه‌گی نمی‌گیرد/ ترس‌ و تردیدهای یک ستاره

به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «چه کسی جوجه تیغی را کشت» به نویسندگی و کارگردانی بهرام افشاری و بازی افشاری و تینو صالحی تا ۲۱ اردیبهشت ماه در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است. این اثر نمایشی که در دور جدید اجراهای خود با استقبال مخاطبان روبه‌رو شده قرار است به زودی در شهر اصفهان نیز اجرا داشته باشد. محدثه واعظی پور منتقد و فعال رسانه ای یادداشتی درباره این اثر نمایشی نوشته و به ویژگی‌های نمایش افشاری که این روزها تبدیل به ستاره پولساز سینما نیز شده، پرداخته است.

در این یادداشت آمده است:

«عشق به بازیگری و دنیای سینما، دستمایه ساخت فیلم‌های مختلف و طرح روایت‌های متنوع بوده است، این عشق سودایی که بسیاری را درگیر و مهمتر از آن سرخورده کرده، موضوع اصلی نمایش «جوجه تیغی» به کارگردانی بهرام افشاری بازیگر تئاتر و سینما بود، نمایشی که بر اساس مونولوگ پیش می‌رفت و افشاری، راوی آن، زندگی شخصی و تجربه‌های خود را با قصه و خیال در هم آمیخته و داستان جوانی شهرستانی را روایت می‌کرد که عشق به بازیگری او را به تهران و پشت صحنه سینما آورده است. اواخر دهه ۹۰، وقتی «جوجه تیغی» روی صحنه رفت، افشاری بازیگر شناخته شده تئاتر بود، اما مثل امروز در سینما محبوب، مشهور و پولساز نبود. آنهایی که نمایش‌های «دیابولیک: رومئو و ژولیت» (آتیلا پسیانی) یا «پاییز» (نادر برهانی مرند) و «دن کاملیو» (کوروش نریمانی) را دیده‌اند، او را به خاطر می‌آورند. بازیگر هم‌نسل نوید محمدزاده و هوتن شکیبا که حضورشان در تئاتر، مژده تولد نسلی تازه را می‌داد. بازیگرانی مستعد که تئاتر، خانه اصلی‌شان بود اما بالاخره کشف شدند و مقابل دوربین رفتند.

افشاری، به خاطر ویژگی‌های ظاهری‌اش اغلب در نقش‌های کمدی و فضاهای طنزآمیز روی صحنه می‌رفت، صدای خوب، قدرتش در بداهه‌گویی و انعطاف بدنی‌اش کمک می‌کرد تا برای خنداندن تماشاگر، دست به هر ترفندی بزند و بازیگر شیرینِ روی صحنه باشد. اگر چه نقش جدی‌اش در «دیابولیک: رومئو و ژولیت» نشان داد می‌تواند سیمای جوان بذله‌گو و طناز را تغییر دهد.

موفقیت «جوجه تیغی» بیش از قصه ساده‌اش، به روایت صمیمی و سرراست افشاری مربوط می‌شد. او که بر متن تسلط کامل داشت، با دستی باز، شوخی می‌کرد، از تماشاگر خنده می‌گرفت و در لحظاتی، احساسات او را درگیر می‌کرد. در فاصله اجرای «جوجه تیغی» تا «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» افشاری، در سینمای ایران چند فیلم کمدی پر سر و صدا و پرفروش بازی کرده است. او در «فسیل» (کریم امینی)، تنها یک کمدین پولساز نیست، بلکه سعی کرده به شخصیت اسی، جوان آس و پاس و ساده‌دل پایین شهری، شیرینی و ملاحت بدهد. از میان انبوه بازیگران کمدی چند سال اخیر، افشاری در «فسیل» طراوتی دارد که اگر خودش مدام آن را در سینمای تجاری خرج نکند، برای تماشاگر دوست داشتنی و تازه است.

طبیعی است که سینمای کمدی، انبوهی نقش مشابه اسی به او پیشنهاد کند، اما مقاومت در برابر دستمزدهای وسوسه‌کننده عمر بازیگری افشاری را تضمین می‌کند. نکته‌ای که به نظر می‌رسد، یکی از دغدغه‌های شکل‌گیری «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» است. در این نمایش، افشاری، مانند «جوجه تیغی» خودش را نقد کرده و در معرض داوری قرار می‌دهد. این رویکرد جسورانه، هوش بازیگری را نشان می‌دهد که فردای حرفه‌اش را در وضعیت سرخوشانه امروز، نمی‌بیند. او در این نمایش، نقش بازیگری را بازی می‌کند که دوره طلایی حرفه‌اش را پشت سرگذاشته و در مسیری که طی کرده، گرفتاری‌های فراوانی داشته است. برای آنکه روایت ملال‌آور نشود، افشاری، بخشی از بار قصه را روی دوش همبازی‌اش تینو صالحی قرار داده است.

تعامل و بده بستان‌های آنها خوب از کار درآمده و ایده ارجاع به گذشته و نمایش «جوجه تیغی» تمهید مناسبی برای رفت و برگشت‌های قصه و انرژی گرفتن از آن نمایش است. «چه کسی ...» متلک‌های سیاسی و تکه‌پراکنی‌های اجتماعی بیشتری نسبت به «جوجه تیغی» دارد، اما همه جذابیت نمایش به خاطر ترسیم این بازجویی و نقد بازی قدرت نیست. «چه کسی ...» باز هم درباره بازیگری است، درباره سودایی که بر خلاف تصویر پرزرق و برق و باشکوهش، می‌تواند ویران کننده باشد و برای بهرامِ نمایش «چه کسی ...» این گونه بوده است. افشاری با پیش کشیدن پای شبکه‌های اجتماعی، نقض حریم خصوصی و مسایلی از این دست، جامعه را نقد و با بازیگرانی که سرنوشتشان، از این طریق، تغییر کرده همدلی می‌کند.

برای افشاری به شهادتِ «چه کسی ...»، دنیای بازیگری هنوز فریبنده و جذاب است. رویاهای او همچنان روی صحنه جان می‌گیرند و مهرش به مردم (مخاطبانش) را آنجا حس می‌کند. او در این نمایش، بیش از آنکه بخواهد نماد هنرمند یا بازیگر ممنوع‌الکار باشد (که هست)، شبیه خودش است، خودش را در مواجهه با ماموران نظارت کننده قرار داده و به جلسه بازجویی خودخواسته‌ای تن داده تا به تماشاگر یادآوری کند، ترس‌ها و تردیدهای یک ستاره، غیرقابل باور نیست.

«چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» درباره زوال دوران ستاره‌هاست، درباره ترس از مواجه شدن با جهانی که بازیگر، دیگر در آن شناخته شده و محبوب نیست. تصویری از مواجهه عقل و عشق و جهان پر اضطراب هنرمند، پس از افول جایگاهش. همان طور که «جوجه تیغی» می‌تواند بارها دیده شود و روایتی درباره امروز باشد، «چه کسی ...» هم این ویژگی را دارد، چرا که قصه شهرت و پایان آن رنگ تکرار و کهنه‌گی نمی‌گیرد.

کد خبر 6097465 آروین موذن زاده